ofiara - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

Opfer das (PL die Opfer) ofiara; etwas (DAT) zum Opfer fallen paść ofiarą czegoś; jemandem etwas zum Opfer bringen składać coś komuś w ofierze; zahlreiche Opfer fordern pochłaniać wiele ofiar

Leidtragende der/die (PL die Leidtragenden) bliski zmarłego, pozostający w żałobie, ponoszący konsekwencje, ofiara / bliska zmarłego, pozostająca w żałobie, ponosząca konsekwencje

Opfergabe die (PL die Opfergaben) dar ofiarny, ofiara

Weihgabe die (PL die Weihgaben) rel. ofiara, wotum

Weihgeschenk das (PL die Weihgeschenke) rel. ofiara, wotum

Brandopfer das (PL die Brandopfer) ofiara pożaru, rel. ofiara całopalna, całopalenie

Entführungsopfer das (PL die Entführungsopfer) ofiara porwania, ofiara uprowadzenia

Messopfer das (PL die Messopfer) rel. ofiara mszalna

Messstipendium das (PL die Messstipendien) ofiara mszalna, stypendium mszalne

Märzgefallene der/die (PL die Märzgefallenen) hist. ofiara rewolucji marcowej

Sühneopfer das (PL die Sühneopfer) rel. ofiara pokutna

Unfallopfer das (PL die Unfallopfer) ofiara wypadku

Verkehrstote der/die (PL die Verkehrstoten) śmiertelna ofiara wypadku drogowego

Tote der/die (PL die Toten) zmarły / zmarła, ofiara śmiertelna, zabity / zabita (w wypadku)

Flutopfer das (PL die Flutopfer) ofiara powodzi

Drogentote der/die (PL die Drogentoten) ofiara przedawkowania narkotyków

Todesopfer das (PL die Todesopfer) ofiara śmiertelna

Beutetier das (PL die Beutetiere) zdobycz, łup, ofiara (drapieżcy)

Lawinenopfer das (PL die Lawinenopfer) ofiara lawiny

Erdbebenopfer das (PL die Erdbebenopfer) ofiara trzęsienia ziemi

Kriegsopfer das (PL die Kriegsopfer) ofiara wojny

Mordopfer das (PL die Mordopfer) ofiara morderstwa

Spende die (PL die Spenden) datek, dar, jałmużna, ofiara, składka, wspomożenie

Gabe die (PL die Gaben) dar, podarunek, datek, dawka, ofiara, jałmużna, wspomożenie

Härtefall der (PL die Härtefälle) wypadek losowy, pot. osoba będąca ofiarą wypadku losowego

Kontaktverbot das (PL die Kontaktverbote) prawn. zakaz kontaktu, zakaz kontaktowania się (z ofiarą)

anheimfallen czasownik fällt anheim, fiel anheim, ist anheimgefallen lit. przypadać jemandem komuś, padać ofiarą der Vergessenheit niepamięci

R E K L A M A