Odmiana czasownika erschrecken

Pełna definicja w Słowniku:
erschrecken czasownik erschreckt, erschreckte, hat erschreckt przestraszyć jemanden kogoś; (erschrickt, erschrak, ist erschrocken) przestraszyć się; sich erschrecken pot. przestraszyć się, przerazić się (dopuszczalna odmiana regularna i nieregularna)

Präsens (czas teraźniejszy)

ich

du

er/sie/es

wir

ihr

sie/Sie

erschrecke

erschrickst

erschrickt

erschrecken

erschrecke

erschrecken

Präteritum (czas przeszły niedokonany)

ich

du

er/sie/es

wir

ihr

sie/Sie

erschrak

erschrakst

erschrak

erschraken

erschrakt

erschraken

Perfekt (czas przeszły dokonany)

ich

du

er/sie/es

wir

ihr

sie/Sie

bin erschrocken

bist erschrocken

ist erschrocken

sind erschrocken

seid erschrocken

sind erschrocken

Futur I (czas przyszły)

ich

du

er/sie/es

wir

ihr

sie/Sie

werde erschrecken

wirst erschrecken

wird erschrecken

werden erschrecken

werdet erschrecken

werden erschrecken

Konjunktiv I (tryb przypuszczający)

ich

du

er/sie/es

wir

ihr

sie/Sie

erschrecke

erschreckest

erschrecke

erschrecken

erschrecket

erschrecken

Konjunktiv II (tryb przypuszczający)

ich

du

er/sie/es

wir

ihr

sie/Sie

erschräke

erschräkest, erschräkst

erschräke

erschräken

erschräket, erschräkt

erschräken

Imperativ (tryb rozkazujący)

Sg (lp.)

Pl (lmn.)

Höflichkeitsform (forma grzecznościowa)

erschrick

erschreckt

erschrecken Sie