Odmiana czasownika fechten

Pełna definicja w Słowniku:
fechten czasownik ficht, focht, hat gefochten szermować, bić się na szpady, bić się na szable

Präsens (czas teraźniejszy)

ich

du

er/sie/es

wir

ihr

sie/Sie

fechte

fichtst

ficht

fechten

fechtet

fechten

Präteritum (czas przeszły niedokonany)

ich

du

er/sie/es

wir

ihr

sie/Sie

focht

fochtest

focht

fochten

fochtet

fochten

Perfekt (czas przeszły dokonany)

ich

du

er/sie/es

wir

ihr

sie/Sie

habe gefochten

hast gefochten

hat gefochten

haben gefochten

habt gefochten

haben gefochten

Futur I (czas przyszły)

ich

du

er/sie/es

wir

ihr

sie/Sie

werde fechten

wirst fechten

wird fechten

werden fechten

werdet fechten

werden fechten

Konjunktiv I (tryb przypuszczający)

ich

du

er/sie/es

wir

ihr

sie/Sie

fechte

fechtest

fechte

fechten

fechtet

fechten

Konjunktiv II (tryb przypuszczający)

ich

du

er/sie/es

wir

ihr

sie/Sie

föchte

föchtest

föchte

föchten

föchtet

föchten

Imperativ (tryb rozkazujący)

Sg (lp.)

Pl (lmn.)

Höflichkeitsform (forma grzecznościowa)

ficht

fechtet

fechten Sie