Ehre - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

Ehre die (PL die Ehren) honor, zaszczyt, duma, godność osobista, cześć, szacunek; Euer Ehren! dawn. Wysoki Sądzie!; es ist eine große Ehre für mich to dla mnie wielki zaszczyt; jemandem wurde die Ehre zuteil ktoś dostąpił zaszczytu; die Ehre haben, etwas zu tun mieć zaszczyt coś zrobić

anrechnen czasownik rechnet an, rechnete an, hat angerechnet wliczać do rachunku, policzyć; sich etwas zur Ehre anrechnen poczytywać sobie coś za zaszczyt

erweisen czasownik erweist, erwies, hat erwiesen wykazywać, dowodzić; Achtung erweisen okazywać szacunek; jemandem die Ehre erweisen oddawać komuś cześć, zaszczycać kogoś; sich erweisen okazywać się; sich als ein Betrüger erweisen okazać się oszustem

verwirken czasownik verwirkt, verwirkte, hat verwirkt tracić die Ehre/das Recht/jemandes Vertrauen honor/ prawo/ czyjeś zaufanie; sein Leben verwirkt haben zapłacić życiem

beflecken czasownik befleckt, befleckte, hat befleckt plamić, walać, brudzić, przen. bezcześcić; das Kleid beflecken brudzić suknię; die Ehre beflecken plamić honor, szargać dobre imię

R E K L A M A