begnaden czasownik begnadet, begnadete, hat begnadet lit. obdarzać; die Natur begnadete ihn mit großer Musikalität natura obdarzyła go wielką muzykalnością |
begnadet przymiotnik utalentowany, genialny, obdarzony talentem |
Zaproponuj hasło |
Podgląd propozycji |
Oceń Słownik |
Quiz - rodzajniki |
Odmiana czasowników |
Polityka prywatności i zasady korzystania
Ostatnia modyfikacja bazy wyrazów: 18-02-2024 12:28
Wesprzyj Słownik, przekaż datek autorowi!