dowodzić - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

anführen czasownik führt an, führte an, hat angeführt dowodzić, prowadzić, zamykać w cudzysłowie, przen. wywodzić w pole, oszukiwać; Beispiele anführen przytaczać przykłady

befehligen czasownik befehligt, befehligte, hat befehligt mil. dowodzić etwas czymś

erweisen czasownik erweist, erwies, hat erwiesen wykazywać, dowodzić; Achtung erweisen okazywać szacunek; jemandem die Ehre erweisen oddawać komuś cześć, zaszczycać kogoś; sich erweisen okazywać się; sich als ein Betrüger erweisen okazać się oszustem

kommandieren czasownik kommandiert, kommandierte, hat kommandiert komenderować, dowodzić

ausweisen czasownik weist aus, wies aus, hat ausgewiesen wykazywać, dowodzić, legitymować, wydalać, wypędzać; sich durch einen Pass ausweisen legitymować się paszportem; aus dem Lande ausweisen wydalać z kraju; jemanden ausweisen wylegitymować kogoś; jemanden aus einem Land ausweisen wydalać kogoś z kraju

beweisen czasownik beweist, bewies, hat bewiesen udowadniać, dowodzić, wykazywać

befehlen czasownik befiehlt, befahl, hat befohlen kazać, rozkazywać, nakazywać, dowodzić, wzywać

überführen czasownik führt über, führte über, hat übergeführt przeprowadzać, przewozić, przekazywać, przenosić; (überführt, überführte, hat überführt) udowadniać, dowodzić jemanden der Schuld komuś winę