dźwięczeć - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

scheppern czasownik scheppert, schepperte, hat gescheppert dźwięczeć

lauten czasownik lautet, lautete, hat gelautet dźwięczeć, brzmieć

tönen czasownik tönt, tönte, hat getönt dźwięczeć, rozbrzmiewać, tonować, cieniować, koloryzować, farbować Haare włosy

schallen czasownik schallt, schallte/scholl, hat geschallt dźwięczeć, brzmieć, rozbrzmiewać

klingen czasownik klingt, klang, hat geklungen dzwonić, dźwięczeć, brzmieć; das klingt wie ein Märchen to brzmi jak bajka; das klingt nach einer guten Idee to brzmi jak dobry pomysł, to wygląda na dobry pomysł

schellen czasownik schellt, schellte, hat geschellt dzwonić, dźwięczeć

erklingen czasownik erklingt, erklang, ist erklungen rozbrzmiewać, rozlegać się, dźwięczeć

anklingen czasownik klingt an, klang an, hat angeklungen dźwięczeć, napomykać, być podobnym, przypominać an jemanden/etwas kogoś/coś; anklingen lassen wzbudzać Erinnerungen wspomnienia; (hat angeklungen) trącać się mit den Gläsern kieliszkami

R E K L A M A