istnieć - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

bestehen czasownik besteht, bestand, hat bestanden istnieć, egzystować, trwać, utrzymywać się, domagać się, składać się, zdawać; die Mannschaft der polnischen Skispringer besteht aus vier Personen drużyna polskich skoczków narciarskich składa się z czterech osób; auf etwas bestehen nalegać na coś

existieren czasownik existiert, existierte, hat existiert istnieć, egzystować, wyżyć von etwas z czegoś

vorliegen czasownik liegt vor, lag vor, hat vorgelegen zachodzić, być założonym, być w rękach, istnieć, być, ukazywać się; es liegt kein Grund vor brak powodu; es liegen keine Beweise vor nie ma żadnych dowodów; hier muss ein Irrtum vorliegen tu musiała zajść pomyłka

fortbestehen czasownik besteht fort, bestand fort, hat fortbestanden istnieć dalej, trwać, utrzymywać się (o jakimś stanie)

fortleben czasownik lebt fort, lebte fort, hat fortgelebt istnieć dalej, żyć dalej, trwać in jemandem/etwas w kimś/czymś

vorhanden przymiotnik istniejący, obecny, na składzie; vorhanden sein być, znajdować się, być obecnym, istnieć

R E K L A M A