kund przymiotnik jemandem kund und zu wissen tun dawn. oznajmiać komuś, czynić wiadomym komuś; Kindermund tut Wahrheit kund usta dziecka mówią prawdę |
kundgeben czasownik gibt kund, gab kund, hat kundgegeben powiadamiać, zawiadamiać, obwieszczać, oznajmiać |
kundmachen czasownik macht kund, machte kund, hat kundgemacht austr. form. dawn. zawiadamiać |
kundtun czasownik tut kund, tat kund, hat kundgetan powiadamiać, zawiadamiać, obwieszczać, oznajmiać |
Kindermund der (PL die Kindermünder) usta dziecka, buzia dziecka; Kindermund tut Wahrheit kund usta dziecka oznajmiają prawdę, dzieci są szczere |
Zaproponuj hasło |
Podgląd propozycji |
Oceń Słownik |
Quiz - rodzajniki |
Odmiana czasowników |
Polityka prywatności i zasady korzystania
Ostatnia modyfikacja bazy wyrazów: 10-03-2024 12:30
Wesprzyj Słownik, przekaż datek autorowi!