mieście - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

herumlaufen czasownik läuft herum, lief herum, ist herumgelaufen biegać w koło, chodzić w koło; in der Stadt herumlaufen pot. kręcić się po mieście, latać po mieście; um etwas herumlaufen otaczać coś

Gracht die (PL die Grachten) kanał wodny (w mieście); die Grachten von Amsterdam kanały Amsterdamu

Weiberfastnacht die (PL die Weiberfastnächte) ostatki obchodzone w Nadrenii-Westfalii, podczas których kobiety symbolicznie przejmują władzę w mieście

Stadt die (PL die Städte) miasto; eine kleine Stadt am Rhein małe miasto nad Renem, miasteczko nad Renem; die Stadt Berlin miasto Berlin; eine Stadt mit/von 700 000 Einwohnern miasto z 700 000 mieszkańców; in der/einer Stadt leben mieszkać w mieście; am Rande/im Zentrum einer Stadt wohnen mieszkać na obrzeżach/w centrum miasta; die Ewige Stadt Rom wieczne miasto Rzym; die Heilige Stadt święte miasto (Jerozolima); in die Stadt ziehen przenosić się do miasta; die ganze Stadt spricht von diesem Skandal całe miasto mówi o tym skandalu; in die Stadt gehen iść do miasta, iść na miasto

Stadtbummel der (nur Singular) pot. przechadzka po mieście

Städtereise die (PL die Städtereisen) wycieczka po mieście

Stadthaus das (PL die Stadthäuser) budynek w mieście, ratusz, budynek mieszczący urząd miasta

Stadtführung die (PL die Stadtführungen) oprowadzanie po mieście

es zaimek ono, je, to; es regnet pada (deszcz); es gibt in der Stadt eine gute Schule w mieście jest dobra szkoła; so ist es otóż to

Stadtwohnung die (PL die Stadtwohnungen) mieszkanie w mieście

umherirren czasownik irrt umher, irrte umher, ist umhergeirrt błąkać się in der Stadt po mieście

Stadtbesichtigung die (PL die Stadtbesichtigungen) zwiedzanie miasta, wycieczka po mieście

niederlassen czasownik lässt nieder, ließ nieder, hat niedergelassen osiedlać się, osiadać; sich niederlassen siadać, zamieszkać na stałe in einer Stadt w jakimś mieście; sich auf die Knie niederlassen klękać; ein niedergelassener Arzt lekarz posiadający prywatny gabinet

auskennen czasownik sich auskennen; kennt sich aus, kannte sich aus, hat sich ausgekannt orientować się, znać się; sich mit etwas auskennen znać się na czymś; ich mit Kindern auskennen umieć obchodzić się z dziećmi; sich in etwas (DAT) auskennen orientować się w czymś; kennst du dich in der Stadt aus? orientujesz się w tym mieście?

R E K L A M A