verkünden czasownik verkündet, verkündete, hat verkündet obwieszczać, oznajmiać, ogłaszać; das Urteil verkünden ogłaszać wyrok |
einläuten czasownik läutet ein, läutete ein, hat eingeläutet obwieszczać gongiem, obwieszczać dzwonem, przen. inicjować (kampanię); mit dieser Rede läutete er den Wahlkampf ein tą przemową rozpoczął walkę wyborczą |
kundgeben czasownik gibt kund, gab kund, hat kundgegeben powiadamiać, zawiadamiać, obwieszczać, oznajmiać |
kundtun czasownik tut kund, tat kund, hat kundgetan powiadamiać, zawiadamiać, obwieszczać, oznajmiać |
ankündigen czasownik kündigt an, kündigte an, hat angekündigt zapowiadać, ogłaszać, obwieszczać, uprzedzać |
Zaproponuj hasło |
Podgląd propozycji |
Oceń Słownik |
Quiz - rodzajniki |
Odmiana czasowników |
Polityka prywatności i zasady korzystania
Ostatnia modyfikacja bazy wyrazów: 25-01-2024 00:05
Wesprzyj Słownik, przekaż datek autorowi!