odmówić - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

Gefolgschaft die (PL die Gefolgschaften) poplecznicy, zwolennicy, hist. świta; (nur Singular) posłuszeństwo; jemandem die Gefolgschaft verweigern odmówić komuś posłuszeństwa

Befehl der (PL die Befehle) rozkaz, nakaz, komenda, infor. polecenie; einen Befehl verweigern odmówić wykonania rozkazu; auf Befehl na rozkaz

absagen czasownik sagt ab, sagte ab, hat abgesagt odmawiać, odwoływać, nie przyjmować (zaproszenia)

zurückweisen czasownik weist zurück, wies zurück, hat zurückgewiesen odrzucać, nie przyjmować, odmawiać

refüsieren czasownik refüsiert, refüsierte, hat refüsiert dawn. odrzucać, odmawiać

abschlagen czasownik schlägt ab, schlug ab, hat abgeschlagen odbijać, odpierać atak, odmawiać, odrzucać; den Putz abschlagen zbijać tynk; eine Bitte abschlagen odrzucić prośbę

mitsprechen czasownik spricht mit, sprach mit, hat mitgesprochen mieć coś do powiedzenia, mieć głos, współdecydować, mówić z innymi, wypowiadać z innymi, odmawiać z innymi ein Gebet modlitwę

verwehren czasownik verwehrt, verwehrte, hat verwehrt odmawiać, zabraniać, nie pozwalać

verweigern czasownik verweigert, verweigerte, hat verweigert odmawiać; die Kooperation/den Befehl verweigern odmawiać współpracy/wykonania rozkazu; jemandem den Gehorsam verweigern odmawiać komuś posłuszeństwa, wypowiadać komuś posłuszeństwo

verkneifen czasownik verkneift, verkniff, hat verkniffen powściągać, tłumić, zaciskać; den Ärger verkneifen powściągać gniew; sich (DAT) etwas verkneifen odmawiać sobie czegoś, skąpić sobie czegoś, powstrzymywać się od czegoś

sprechen czasownik spricht, sprach, hat gesprochen mówić, rozmawiać, rozprawiać, przemawiać, wypowiadać; Polnisch sprechen mówić po polsku; fließend Deutsch sprechen mówić płynnie po niemiecku; über jemanden/etwas sprechen mówić o kimś/czymś; ein Gebet sprechen odmawiać modlitwę; ein Gedicht sprechen recytować wiersz; jemanden unter vier Augen sprechen rozmawiać z kimś w cztery oczy; von wem/wovon sprichst du? o kim/o czym mówisz?; von jemandem/etwas sprechen mówić o kimś/czymś; für etwas sprechen przemawiać za czymś; seine guten Noten sprechen für seine Intelligenz dobre oceny przemawiają za jego inteligencją; für jemanden sprechen przemawiać za kimś, wstawiać się za kimś

aberkennen czasownik erkennt ab, erkannte ab, hat aberkannt odbierać, pozbawiać, odmawiać; jemandem den Titel/Orden aberkennen odbierać komuś tytuł, pozbawiać kogoś orderu; jemandem ein Recht auf etwas aberkennen pozbawiać kogoś prawa do czegoś

absprechen czasownik spricht ab, sprach ab, hat abgesprochen odmawiać, nie przyznawać, odbierać, omawiać, uzgadniać; jemandem die Hoffnung absprechen odbierać komuś nadzieję

entgehen czasownik entgeht, entging, ist entgangen uchodzić, unikać; sich nicht entgehen lassen nie pomijać, nie przepuszczać, nie odmawiać sobie

verrichten czasownik verrichtet, verrichtete, hat verrichtet wykonywać, sprawować, załatwiać; ein Amt verrichten sprawować urząd; seinen Dienst verrichten pełnić swoją służbę; seine Notdurft verrichten załatwiać swoją potrzebę naturalną; Wunder verrichten dokonywać cudów; sein Gebet verrichten odmawiać pacierz

versagen czasownik versagt, versagte, hat versagt zawodzić, nie dopisywać, nie stawać na wysokości zadania, nie zadziałać; sich (DAT)/jemandem etwas versagen odmawiać sobie/komuś czegoś

R E K L A M A