panować - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

herrschen czasownik herrscht, herrschte, hat geherrscht panować, obowiązywać; über jemanden/etwas herrschen panować nad kimś/czymś; Alexander der Große herrschte über ein riesiges Reich Aleksander Wielki panował nad olbrzymim imperium; es herrscht Schweigen panuje milczenie

walten czasownik waltet, waltete, hat gewaltet panować, rządzić

beherrschen czasownik beherrscht, beherrschte, hat beherrscht panować, poskramiać, opanowywać, władać, górować, dominować; sich beherrschen opanowywać się

meistern czasownik meistert, meisterte, hat gemeistert opanowywać, panować etwas nad czymś, przezwyciężać, ujarzmiać, władać po mistrzowsku das Deutsche językiem niemieckim

außer przyimek +DAT poza, oprócz; alle außer ihm wszyscy poza nim; außer Atem bez tchu; außer Sicht sein być poza zasięgiem wzroku; außer sich vor Freude sein nie panować nad sobą z radości

gebieten czasownik gebietet, gebot, hat geboten nakazywać, wzbudzać, panować, rozporządzać, dysponować

bezwingen czasownik bezwingt, bezwang, hat bezwungen pokonywać, zdobywać; sich bezwingen panować nad sobą

vorherrschen czasownik herrscht vor, herrschte vor, hat vorgeherrscht dominować, górować, panować, przeważać

Häuschen das (PL die Häuschen) domek; ganz aus dem Häuschen sein pot. być podekscytowanym, nie panować nad sobą z radości

R E K L A M A