uspokoić - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

runterkommen czasownik kommt runter, kam runter, ist runtergekommen pot. schodzić, zmarnieć, podupaść, ochłonąć, uspokoić się; von den schlechten Noten runterkommen poprawiać złe oceny

schwichtigen czasownik schwichtigt, schwichtigte, hat geschwichtigt dawn. lit. uciszyć, uspokoić, wyciszyć

befrieden czasownik befriedet, befriedete, hat befriedet uspokajać, pacyfikować

beruhigen czasownik beruhigt, beruhigte, hat beruhigt uspokajać; das Gewissen beruhigen uspokajać sumienie; sich beruhigen uspokajać się

nachlassen czasownik lässt nach, ließ nach, hat nachgelassen słabnąć, ustawać (ból), uspokajać się, ustępować, opuszczać (ceny, procent)

besänftigen czasownik besänftigt, besänftigte, hat besänftigt udobruchać, uspokajać, uśmierzać

abwiegeln czasownik wiegelt ab, wiegelte ab, hat abgewiegelt uspokajać

beschwichtigen czasownik beschwichtigt, beschwichtigte, hat beschwichtigt uspokajać, uśmierzać, łagodzić

ruhigstellen czasownik stellt ruhig, stellte ruhig, hat ruhiggestellt med. unieruchamiać, uspokajać

erleichtern czasownik erleichtert, erleichterte, hat erleichtert ułatwiać, uspokajać, odciążyć

niederschlagen czasownik schlägt nieder, schlug nieder, hat niedergeschlagen powalać, zwalać z nóg, chem. wytrącać, prawn. umarzać, wstrzymywać, uspokajać, uśmierzać, przen. wyrażać się, odzwierciedlać się; den Aufstand niederschlagen tłumić powstanie; die Augen niederschlagen spuszczać oczy

R E K L A M A