warf - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

warf czasownik PATRZ werfen

niederwerfen czasownik wirft nieder, warf nieder, hat niedergeworfen powalać, zwalać z nóg, rzucać na ziemię, tłumić

überwerfen czasownik überwirft, überwarf, hat überworfen; sich mit jemandem überwerfen poróżnić się z kimś; (wirft über, warf über, hat übergeworfen) narzucać sich (DAT) den Mantel na siebie płaszcz

rauswerfen czasownik wirft raus, warf raus, hat rausgeworfen pot. wyrzucać, wywalać

werfen czasownik wirft, warf, hat geworfen rzucać, ciskać, miotać; einen Blick auf jemanden werfen rzucać okiem na kogoś; mit Geld werfen szastać pieniędzmi; eine Runde werfen stawiać kolejkę; eine Frage in die Diskussion werfen poruszać jakąś kwestię w dyskusji; sich jemandem an den Hals werfen rzucać się komuś na szyję

einwerfen czasownik wirft ein, warf ein, hat eingeworfen wrzucać, wybijać, wtrącać; eine Scheibe einwerfen wybić szybę

wegwerfen czasownik wirft weg, warf weg, hat weggeworfen wyrzucać, rzucać precz

herunterwerfen czasownik wirft herunter, warf herunter, hat heruntergeworfen zrzucać etwas von etwas coś z czegoś; etwas zu jemandem herunterwerfen zrzucić coś komuś

abwerfen czasownik wirft ab, warf ab, hat abgeworfen zrzucać, ekon. dawać, przynosić; Flugblätter abwerfen zrzucać ulotki; 50 Prozent Gewinn abwerfen przynosić 50 procent zysku

hinwerfen czasownik wirft hin, warf hin, hat hingeworfen pot. rzucać na ziemię, rzucać, szkicować, kreślić; sich hinwerfen rzucać się

umwerfen czasownik wirft um, warf um, hat umgeworfen przewracać; die Vase umwerfen przewracać wazon; das hat mich umgeworfen to mną wstrząsnęło

vorwerfen czasownik wirft vor, warf vor, hat vorgeworfen zarzucać jemandem etwas komuś coś; rzucać; einem Tier etwas zum Fraß vorwerfen rzucać zwierzęciu coś do żarcia

hochwerfen czasownik wirft hoch, warf hoch, hat hochgeworfen rzucać do góry, podrzucać

zuwerfen czasownik wirft zu, warf zu, hat zugeworfen zatrzaskiwać, zasypywać; einen Ball zuwerfen podawać piłkę, rzucać piłkę; die Tür zuwerfen zatrzaskiwać drzwi

auswerfen czasownik wirft aus, warf aus, hat ausgeworfen wyrzucać, rzucać, wykopywać, wydatkować; Netz auswerfen zarzucać sieć

Warf die (PL die Warfen) płn-niem. geo. terp, der/das (PL die Warfe) osnowa

R E K L A M A