standhalten czasownik hält stand, hielt stand, hat standgehalten opierać się, wytrzymywać
5.
verkraften czasownik verkraftet, verkraftete, hat verkraftet podołać, dawać radę, wytrzymywać
6.
ausstehen czasownik steht aus, stand aus, hat ausgestanden wytrzymywać, znosić, cierpieć; jemanden nicht ausstehen können nie cierpieć kogoś, nie znosić kogoś; (ist ausgestanden) brakować, zalegać; Zahlungen stehen noch aus wpłat jeszcze nie dokonano
vertragen czasownik verträgt, vertrug, hat vertragen znosić, wytrzymywać; sich vertragen rozumieć się(z kimś); sich mit jemandem nicht vertragen können nie znosić kogoś
9.
Kirsche die (PL die Kirschen) wiśnia, czereśnia; mit ihm ist nicht gut Kirschen essen pot.trudno z nim wytrzymać
10.
durchstehen czasownik steht durch, stand durch, hat durchgestanden przetrzymywać, wytrzymywać; Qualen durchstehen wytrzymywać męki; etwas durchstehen sprostać czemuś, wytrzymać coś, poradzić sobie z czymś
11.
halten czasownik hält, hielt, hat gehalten trzymać, chwytać, hodować, zatrzymywać się, wytrzymywać, utrzymywać; etwas in der Hand halten trzymać coś w dłoni; der Bus hält autobus zatrzymuje się; der Frost hält mróz trzyma; das Tempo halten utrzymywać tempo; eine Rede halten przemawiać; was hältst du von dieser Idee? co sądzisz o tym pomyśle?; von jemandem/etwas viel halten mieć o kimś/czymś dobre zdanie; etwas für etwas halten uważać coś za coś, brać coś za coś; Augenzeuge hielt Brückeneinsturz für Erdbeben naoczny świadek wziął zawalenie się mostu za trzęsienie ziemi; sich gut halten dobrze się trzymać; sich an etwas halten trzymać się czegoś; der Tormann hat den Ball gehalten sportbramkarz obronił bramkę; sich in Grenzen/über Wasser halten utrzymywać się w granicach/na powierzchni
12.
aushalten czasownik hält aus, hielt aus, hat ausgehalten wytrzymywać, wytrwać; es ist nicht zum Aushalten to jest nie do wytrzymania; den Drang aushalten wytrzymywać napór