Messer - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

Messer das (PL die Messer) nóż, narzędzie skrawające; der (PL die Messer) miernik, licznik

pH-Messer der (PL die pH-Messer) miernik pH

Gabel die (PL die Gabeln) widelec, widły, widełki, rozwidlenie; mit Messer und Gabel essen jeść nożem i widelcem; den Hörer auf/in die Gabel legen odkładać słuchawkę na widełki; mit der Gabel Mist streuen rozrzucać obornik widłami

scharf przymiotnik ostry, wyraźny, bystry, wnikliwy, pikantny; scharfes Messer ostry nóż; scharf sein być surowym; scharfes Foto wyraźne zdjęcie; scharf sehen widzieć ostro

losgehen czasownik geht los, ging los, ist losgegangen ruszać w drogę, pot. rozpoczynać się; auf jemanden losgehen atakować kogoś mit dem Messer nożem

rennen czasownik rennt, rannte, ist gerannt biec, biegać, gnać, pędzić, ścigać się, przebiegać, przelatywać; (hat gerannt) zwalać, wbijać, przeszywać; das Messer in etwas rennen wbijać w coś nóż; sich die Füße wund rennen odparzać sobie stopy

schleifen czasownik schleift, schliff, hat geschliffen szlifować, ostrzyć, mil. musztrować; Diamanten schleifen szlifować diamenty; ein Messer schleifen ostrzyć nóż; (schleift, schleifte, hat geschleift) ciągnąć, trzeć, obcierać an etwas (DAT) coś, pot. wyciągać; jemanden ins Kino schleifen wyciągać kogoś do kina

verletzen czasownik verletzt, verletzte, hat verletzt kaleczyć, naruszać, pogwałcać; jemanden mit einer Bemerkung verletzen ranić kogoś uwagą; das Gesetz verletzen naruszać prawo; sich an dem Messer verletzen kaleczyć się nożem

essen czasownik isst, aß, hat gegessen jeść, jadać, zjadać; zu Mittag/Abend essen jeść obiad / jeść kolację; Fleisch/seine Suppe essen jeść mięso/zupę; mit Messer und Gabel essen jeść nożem i widelcem; hier isst man gut tu można dobrze zjeść; sie isst in der Kantine ona jada w stołówce; er isst keinen Fisch on nie jada ryb; sich satt essen najadać się do syta; seinen Teller leer essen wyjadać talerz do czysta; er isst zu viel on za dużo je

aufblitzen czasownik blitzt auf, blitzte auf, hat aufgeblitzt błysnąć, rozbłyskiwać; in seinen Händen blitzte ein Messer auf w jego rękach błysnął nóż; (ist aufgeblitzt) zaświtać, odżyć; eine Idee blitzte in ihm auf zaświtał mu pomysł; eine Erinnerung blitzte in ihr auf odżyło w niej wspomnienie

R E K L A M A