Ohren - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

Ohr das (PL die Ohren) ucho; abstehende Ohren odstające uszy; ein offenes Ohr haben pot. być skłonnym do pomocy; sich etwas hinter die Ohren schreiben pot. wbić sobie coś do głowy; ich bin ganz Ohr! pot. zamieniam się w słuch!; er ließ sich übers Ohr hauen pot. dał się wykiwać; die Ohren spitzen pot. wytężać słuch; noch nicht trocken hinter den Ohren sein pot. mieć jeszcze mleko pod nosem; jemandem wegen etwas in den Ohren liegen pot. molestować kogoś o coś; Ohrwurm pot. charakterystyczna, wpadająca w ucho melodyjka; auf offene Ohren stoßen spotykać się z przychylnością, być wysłuchiwanym

Hals-Nasen-Ohren-Ärztin die (PL die Hals-Nasen-Ohren-Ärztinnen) laryngolog, otolaryngolog (kobieta)

Hals-Nasen-Ohren-Arzt der (PL die Hals-Nasen-Ohren-Ärzte) laryngolog, otolaryngolog

Hals-Nasen-Ohren-Heilkunde die (nur Singular) med. otolaryngologia, laryngologia

gellen czasownik gellt, gellte, hat gegellt brzmieć przenikliwie, rozbrzmiewać echem, świdrować głosem; ein Pfiff gellte durch die Nacht gwizd rozległ się pośród nocy; seine Stimme gellte mir in den Ohren jego głos świdrował mi w uszach; sie schrie, dass das ganze Haus gellte jej krzyk rozbrzmiewał w całym domu

Wand die (PL die Wände) ściana; eigene vier Wände pot. własne cztery ściany; eine verputzte Wand otynkowana ściana; die Wände haben Ohren pot. ściany mają uszy

schlackern czasownik schlackert, schlackerte, hat geschlackert płn-niem. powiewać na wietrze, łopotać; mit den Ohren schlackern pot. zrobić wielkie oczy, osłupieć

aufsperren czasownik sperrt auf, sperrte auf, hat aufgesperrt pot. rozdziawiać, otwierać den Schnabel dziób, gębę; die Augen aufsperren pot. wybałuszać oczy; die Ohren aufsperren pot. nastawiać uszu, mieć uszy otwarte

spitzen czasownik spitzt, spitzte, hat gespitzt ostrzyć; einen Stift spitzen ostrzyć ołówek; die Ohren spitzen nadstawiać uszu

Watte die (PL die Watten) wata; mit Watte eine Wunde abtupfen und reinigen osuszyć i oczyścić watą ranę; Watte in den Ohren haben nie dosłyszeć, źle słyszeć

abstehen czasownik steht ab, stand ab, hat abgestanden odstawać, sterczeć, być w odległości; abstehende Ohren odstające uszy

R E K L A M A