Ufer - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

Ufer das (PL die Ufer) brzeg; der Fluss tritt über die Ufer rzeka występuje z brzegów; sicher ans Ufer kommen dotrzeć bezpiecznie do brzegu; etwas ans Ufer schwemmen wyrzucać coś na brzeg; am Ufer stehen stać na brzegu; vom anderen Ufer sein pot. być gejem/lesbijką

schwemmen czasownik schwemmt, schwemmte, hat geschwemmt wyrzucać etwas ans Ufer coś na brzeg

platschen czasownik platscht, platschte, ist geplatscht pot. chlupnąć do wody, chlupać, uderzać ans Ufer o brzeg (o falach); (hat geplatscht) pluskać się, reg. lać; es platscht schon den ganzen Tag leje już cały dzień

unterhöhlen czasownik unterhöhlt, unterhöhlte, hat unterhöhlt podkopywać, podmywać; das Wasser hat das Ufer unterhöhlt woda podmyła brzeg

durchschwimmen czasownik durchschwimmt, durchschwamm, hat durchschwommen przepływać den Ärmelkanal Kanał La Manche; schwimmt durch, schwamm durch, ist durchgeschwommen płynąć bez przerwy den bis zum Ufer do brzegu

entlang przyimek + GEN/AKK/DAT wzdłuż; entlang des Weges/dem Weg wzdłuż drogi; die Wand/das Seil entlang wzdłuż ściany/liny; entlang der vorgegebenen Muster przen. zgodnie z utartym wzorcem; przysłówek wzdłuż; einen Weg am Ufer entlang verfolgen podążać drogą wzdluż wybrzeża; hier entlang tędy

R E K L A M A