beczeć - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

flennen czasownik flennt, flennte, hat geflennt pot. pej. beczeć

meckern czasownik meckert, meckerte, hat gemeckert beczeć, pot. utyskiwać, zrzędzić; die Ziege meckert koza beczy

blöken czasownik blökt, blökte, hat geblökt beczeć, ryczeć

plärren czasownik plärrt, plärrte, hat geplärrt pej. wydzierać się, drzeć się, beczeć, skrzeczeć; wir hörten, wie sie im Haus plärrte słyszeliśmy, jak wydzierała się w domu; das Kind fing sofort an zu plärren dziecko natychmiast zaczęło beczeć; das Radio plärrt przen. radio skrzeczy

blöcken czasownik blöckt, blöckte, hat geblöckt głośno i przeciągle beczeć (o owcy), beczeć jak owca (o człowieku)

greinen czasownik greint, greinte, hat gegreint popłakiwać, beczeć żałośnie

mähen czasownik mäht, mähte, hat gemäht kosić, żąć, pot. beczeć, meczeć (owce); den Rasen mähen kosić trawnik

R E K L A M A