benebeln czasownik benebelt, benebelte, hat benebelt mącić w głowie, odurzać; ein benebelnder Duft durchzog den Raum odurzający zapach napełnił pomieszczenie |
benebelt przymiotnik odurzony, podchmielony; forma Partizip Perfekt czasownika benebeln |
Zaproponuj hasło |
Podgląd propozycji |
Oceń Słownik |
Quiz - rodzajniki |
Odmiana czasowników |
Polityka prywatności i zasady korzystania
Ostatnia modyfikacja bazy wyrazów: 27-03-2024 11:47
Wesprzyj Słownik, przekaż datek autorowi!