brummen czasownik brummt, brummte, hat gebrummt mruczeć, warczeć, ryczeć, bzyczeć, buczeć, nucić, fałszować, mamrotać, bąknąć, pot. siedzieć w mamrze; vor sich (AKK) hin brummen mamrotać pod nosem; in den Bart brummen mamrotać pod nosem; der Bär brummt niedźwiedź ryczy; mir brummt der Schädel/Kopf przen. huczy mi w głowie; das Brummen der Motoren pomruk silników; eine Hummel brummt durch das Zimmer trzmiel bzyczy przez pokój; er brummte, er habe keine Lust bąknął, że nie ma ochoty; die Wirtschaft brummt pot. gospodarka przeżywa rozkwit