buntować - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

aufwiegeln czasownik wiegelt auf, wiegelte auf, hat aufgewiegelt buntować, podburzać, podżegać jemanden gegen jemanden kogoś przeciw komuś

revoltieren czasownik revoltiert, revoltierte, hat revoltiert buntować się gegen jemanden/etwas przeciwko komuś/czemuś

rebellieren czasownik rebelliert, rebellierte, hat rebelliert buntować się

aufstehen czasownik steht auf, stand auf, ist aufgestanden wstawać; vom Tisch/Stuhl aufstehen wstawać od stołu/z krzesła; aus dem Bett aufstehen wstawać z łóżka; früh aufstehen wcześnie wstawać; gegen jemanden aufstehen powstawać przeciw komuś, buntować się przeciw komuś; (hat aufgestanden) stać otworem (drzwi)

meutern czasownik meutert, meuterte, hat gemeutert buntować się gegen jemanden przeciw komuś

aufbäumen czasownik bäumt auf, bäumte auf, hat aufgebäumt; sich aufbäumen stawać dęba; das Pferd bäumte sich jäh auf koń nagle stanął dęba; sich gegen sein Schicksal aufbäumen buntować się przeciw losowi; alles in ihr bäumte sich dagegen auf wszystko się w niej burzyło przeciw temu

auflehnen czasownik sich auflehnen; lehnt sich auf, lehnte sich auf, hat sich aufgelehnt opierać się, buntować się gegen jemanden komuś / przeciw komuś

empören czasownik empört, empörte, hat empört oburzać; sich empören oburzać się; sich gegen etwas empören buntować się przeciw czemuś

R E K L A M A