męczyć - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

ermüden czasownik ermüdet, ermüdete, hat ermüdet męczyć, nużyć; (ist ermüdet) męczyć się, tech. zużywać się

plagen czasownik plagt, plagte, hat geplagt męczyć, dręczyć, pognębiać; sich plagen męczyć się, dręczyć się; mich plagt die Sorge um meine Familie dręczy mnie troska o moją rodzinę

ermatten czasownik ermattet, ermattete, hat ermattet osłabiać, męczyć; (ist ermattet) słabnąć, męczyć się

martern czasownik martert, marterte, hat gemartert męczyć, dręczyć, torturować

quälen czasownik quält, quälte, hat gequält męczyć, dręczyć, pognębiać

peinigen czasownik peinigt, peinigte, hat gepeinigt dręczyć, męczyć

schinden czasownik schindet, schindete/schund, hat geschunden zamęczać, męczyć, forsować, pot. zaoszczędzać, nie płacić opłaty; pot. Zeit schinden zyskiwać na czasie; sich schinden pot. tyrać, zapracowywać się

laborieren czasownik laboriert, laborierte, hat laboriert pracować w laboratorium, pot. męczyć się, pracować, cierpieć an einem Schnupfen na katar

knacken czasownik knackt, knackte, hat geknackt skrzypieć, trzeszczeć, rozłupywać, rozgniatać, włamywać się; der Boden knackt unter seinen Schritten podłoga skrzypi pod jego krokami; es knackt im Radio radio trzeszczy; Nüsse knacken rozłupywać orzechy; einen Safe knacken włamywać się do sejfu; den Code knacken pot. łamać kod; das Rätsel knacken rozwiązywać zagadkę; an etwas (DAT) zu knacken haben pot. przen. męczyć się z czymś

schwertun czasownik tut schwer, tat schwer, hat schwergetan; sich (AKK/DAT) schwertun mozolić się, męczyć się bei etwas przy czymś

würgen czasownik würgt, würgte, hat gewürgt dusić jemanden am Hals kogoś za gardło; an etwas (DAT) würgen dławić się czymś, nie móc czegoś przełknąć, męczyć się z czymś; jemanden würgen mdlić kogoś; ich musste würgen musiałem wymiotować, miałem odruch wymiotny; mit Hängen und Würgen przen. z wielkim trudem; den ganzen Tag würgen harować cały dzień

abmühen czasownik müht ab, mühte ab, hat abgemüht; sich abmühen męczyć się, borykać się mit etwas z czymś

strapazieren czasownik strapaziert, strapazierte, hat strapaziert zużywać; sich strapazieren męczyć się, fatygować się

anstrengen czasownik strengt an, strengte an, hat angestrengt wytężać, wysilać, męczyć, wyczerpywać; sich anstrengen wysilać się, dokładać starań

R E K L A M A