nauczyć - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

einstudieren czasownik studiert ein, studierte ein, hat einstudiert wyuczyć się, nauczyć się eine Rolle roli; eine einstudierte Antwort wyuczona odpowiedź; einstudiertes Lächeln wystudiowany uśmiech; eine Rede einstudieren ćwiczyć przemówienie

lernbar przymiotnik dający się nauczyć, możliwy do nauczenia

erlernbar przymiotnik dający się opanować, dający się nauczyć, do opanowania, do nauczenia

erlernen czasownik erlernt, erlernte, hat erlernt wyuczać się, nauczyć się etwas (AKK) czegoś; erlernter Beruf wyuczony zawód

leicht przymiotnik, przysłówek lekki, łatwy, prosty, nieskomplikowany, lekko strawny, lekko, łatwo, prosto; leichte Artillerie lekka artyleria; leichte Musik/Unterhaltung lekka muzyka/rozrywka; leichte Kost lekkostrawna dieta; das kann man leicht lernen tego można się łatwo nauczyć; die Maschine ist leicht zu bedienen ta maszyna jest łatwa w obsłudze; eine leichte Arbeit lekka praca; sie hatte es nicht leicht mit ihrem Mann ona nie ma łatwo ze swoim mężem; einen leichten Gang haben mieć lekki krok; die Frage ist nicht leicht zu beantworten nie jest łatwo odpowiedzieć na to pytanie; etwas ist leicht löslich coś jest łatwo rozpuszczalne; er hat einen leichten Akzent on ma lekki akcent

lehren czasownik lehrt, lehrte, hat gelehrt uczyć, nauczać, wykładać; jemanden lehren etwas zu tun uczyć kogoś coś robić

lernen czasownik lernt, lernte, hat gelernt uczyć się, zapoznawać się; Mathe lernen uczyć się matematyki; für die Prüfung lernen uczyć się do egzaminu; etwas auswendig lernen uczyć się czegoś na pamięć

vorsprechen czasownik spricht vor, sprach vor, hat vorgesprochen recytować, uczyć wymowy, składać wizytę, zgłaszać się

absehen czasownik sieht ab, sah ab, hat abgesehen przewidywać, uczyć się, podpatrywać, odstępować, pomijać, nie brać pod uwagę, ściągać (na sprawdzianie); vom Kaufe absehen odstępować od kupna; es auf etwas (AKK) abgesehen haben mieć coś upatrzone; es auf jemanden abgesehen haben zawziąć się na kogoś, uwziąć się na kogoś, upatrzyć sobie kogoś

unterrichten czasownik unterrichtet, unterrichtete, hat unterrichtet informować, udzielać lekcji, uczyć

beibringen czasownik bringt bei, brachte bei, hat beigebracht wpajać, uczyć, zadawać, przedstawiać, przedkładać; jemandem gute Manieren beibringen wpajać komuś dobre maniery; eine Wunde beibringen zadawać ranę

R E K L A M A