aufblitzen czasownik blitzt auf, blitzte auf, hat aufgeblitzt błysnąć, rozbłyskiwać; in seinen Händen blitzte ein Messer auf w jego rękach błysnął nóż; (ist aufgeblitzt) zaświtać, odżyć; eine Idee blitzte in ihm auf zaświtał mu pomysł; eine Erinnerung blitzte in ihr auf odżyło w niej wspomnienie |
aufleben czasownik lebt auf, lebte auf, ist aufgelebt odżywać |
Zaproponuj hasło |
Podgląd propozycji |
Oceń Słownik |
Quiz - rodzajniki |
Odmiana czasowników |
Polityka prywatności i zasady korzystania
Ostatnia modyfikacja bazy wyrazów: 29-02-2024 12:34
Wesprzyj Słownik, przekaż datek autorowi!