wierzyć - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

glauben czasownik glaubt, glaubte, hat geglaubt wierzyć; an Gott glauben wierzyć w Boga; jemandem glauben wierzyć komuś; ich glaube, dass... wierzę, że..., sądzę, że...; ich glaube, ja/nein sądzę, że tak/nie; kaum zu glauben! nie do wiary!, wierzyć się nie chce!

trauen czasownik traut, traute, hat getraut ufać, dowierzać, mieć zaufanie, wierzyć, dawać ślub, udzielać ślubu; seinen Augen nicht trauen nie wierzyć własnym oczom; sich trauen śmieć, mieć odwagę; jemandem keinen Meter über den Weg trauen przen. nie ufać komuś zupełnie

Gott der (PL die Götter) rel. Bóg, bóg; an Gott glauben wierzyć w Boga; zu Gott beten modlić się do Boga; Gott sei Dank! dzięki Bogu!; grüß Gott! austr. płd-niem. szczęść Boże!; Gott hab ihn/sie selig! Panie świeć nad jego/jej duszą!; Gott behüte! uchowaj Boże!; hilf dir selbst, so hilft dir Gott strzeżonego Pan Bóg strzeże; Gottes Wege sind unergründlich niezbadane są wyroki Boże; wie Gott in Frankreich leben żyć jak u Pana Boga za piecem

zutrauen czasownik traut zu, traute zu, hat zugetraut spodziewać się czegoś po kimś; seinen Kräften zuviel zutrauen zbytnio wierzyć w swoje siły

R E K L A M A