wytrącać - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

niederschlagen czasownik schlägt nieder, schlug nieder, hat niedergeschlagen powalać, zwalać z nóg, chem. wytrącać, prawn. umarzać, wstrzymywać, uspokajać, uśmierzać, przen. wyrażać się, odzwierciedlać się; den Aufstand niederschlagen tłumić powstanie; die Augen niederschlagen spuszczać oczy

herausschlagen czasownik schlägt heraus, schlug heraus, hat herausgeschlagen wykuwać, wyrąbywać, wybijać, wytrącać; sich herausschlagen wydobywać się, buchać; Vorteile herausschlagen pot. wyciągać korzyści

fällen czasownik fällt, fällte, hat gefällt ścinać, chem. strącać, wytrącać; eine Senkrechte fällen mat. prowadzić prostopadłą; ein Urteil fällen prawn. wydawać wyrok

schlagen czasownik schlägt, schlug, hat geschlagen bić, uderzać, walić, ubijać, wybijać, wytrącać, rozbijać, pokonywać; sich mit jemandem schlagen bić się z kimś; Alarm schlagen bić na alarm; einen Rekord schlagen pobijać rekord; den Takt schlagen wybijać takt; eine Schlacht schlagen staczać bitwę; sich nicht geschlagen geben nie dawać za wygraną, nie kapitulować; Eiweiß zu Schnee schlagen gastr. ubijać białko na pianę; mit jemandem/etwas geschlagen sein pot. mieć z kimś duży kłopot/duże utrapienie; jemanden bewusstlos schlagen pobić kogoś do nieprzytomności

Gleichgewicht das (nur Singular) równowaga; Gleichgewicht halten utrzymać równowagę; Gleichgewicht verlieren stracić równowagę; jemanden aus dem Gleichgewicht bringen wyprowadzać kogoś z równowagi, wytrącać kogoś z równowagi; etwas aus dem Gleichgewicht bringen zachwiać czymś

durcheinander bringen czasownik bringt durcheinander, brachte durcheinander, hat durcheinander gebracht wytrącać z rytmu, zmieszać całkowicie

bestürzen czasownik bestürzt, bestürzte, hat bestürzt zaskakiwać, wytrącać z równowagi, peszyć, konsternować

sintern czasownik sintert, sinterte, hat gesintert wytrącać osad, tech. spiekać; Sintern von Keramik spiekanie ceramiki

ausscheiden czasownik scheidet aus, schied aus, ist ausgeschieden odchodzić, występować, wycofywać się, sport zostać wyeliminowanym; (hat ausgeschieden) oddzielać, odłączać, eliminować, wyłączać, chem. wydzielać, wytrącać; Kot ausscheiden med. wydalać kał, defekować; aus der Regierung ausscheiden odchodzić z rządu; Ausscheiden aus dem Arbeitsleben zakończenie aktywności zawodowej, przejście na emeryturę

abscheiden czasownik scheidet ab, schied ab, hat abgeschieden chem. wydzielać, wytrącać; (ist abgeschieden) lit. schodzić z tego świata; sich von etwas abscheiden oddzielać się od czegoś; sich von der Herde abscheiden odłączać się od stada

R E K L A M A