ziemię - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

Boden der (PL die Böden) ziemia, gleba, grunt, dno, spód, podłoga, wykładzina podłogowa, teren, terytorium; zu Boden fallen/sinken upadać na ziemię; den Boden unter den Füßen verlieren przen. tracić grunt pod nogami; fruchtbarer/sandiger Boden żyzna/piaszczysta gleba; lehmiger/lockerer Boden gliniasta/luźna gleba; den Boden bearbeiten/bestellen uprawiać ziemię; vor Scham wäre er am liebsten in den/im Boden versunken ze wstydu najchętniej zapadłby się pod ziemię; den Boden für jemanden/etwas vorbereiten przen. przygotowywać grunt dla kogoś/czegoś

notlanden czasownik notlandet, notlandete, ist notgelandet lądować awaryjnie, lądować przymusowo; (hat notgelandet) sprowadzić awaryjnie na ziemię; der Pilot hat das Flugzeug notgelandet pilot awaryjnie sprowadził na ziemię samolot

Erde die (PL die Erden) ziemia, gleba; (nur Singular) astr. Ziemia, świat; auf der ganzen Erde na całej Ziemi, na całym świecie; auf die Erde fallen spaść na ziemię, upaść na ziemię

flattern czasownik flattert, flatterte, hat geflattert trzepotać, powiewać, łopotać; (ist geflattert) fruwać, frunąć; zu Boden flattern opadać na ziemię

landen czasownik landet, landete, ist gelandet lądować, przybijać do brzegu, wysadzać na ląd, sprowadzać na ziemię; auf dem Mond landen lądować na Księżycu; im Krankenhaus landen przen. lądować w szpitalu; einen Volltreffer landen pot. trafić w dziesiątkę, trafić w sedno, odnieść sukces

aufreißen czasownik reißt auf, riss auf, hat aufgerissen otwierać gwałtownie, otwierać szeroko, rozdzierać, zrywać, rysować, kreślić; die Augen aufreißen otwierać szeroko oczy; den Mund aufreißen pot. rozdziawiać gębę; den Boden aufreißen rozorać ziemię

klacksen czasownik klackst, klackste, hat geklackst pot. klapnąć na ziemię

niederwerfen czasownik wirft nieder, warf nieder, hat niedergeworfen powalać, zwalać z nóg, rzucać na ziemię, tłumić

ausmergeln czasownik mergelt aus, mergelte aus, hat ausgemergelt wycieńczać, wyniszczać, wychudzać, wyjaławiać den Boden ziemię

hinwerfen czasownik wirft hin, warf hin, hat hingeworfen pot. rzucać na ziemię, rzucać, szkicować, kreślić; sich hinwerfen rzucać się

stürzen czasownik stürzt, stürzte, ist gestürzt upadać, runąć, wpadać in + AKK w, do, wypadać aus z, przez; (hat gestürzt) obalać, powalać, pot. doprowadzać in + AKK do; die Regierung ist gestürzt rząd upadł; zu Boden stürzen runąć na ziemię; sich in die Arbeit stürzen rzucać się w wir pracy; sich ins Unglück stürzen sprowadzać na siebie nieszczęście

einsickern czasownik sickert ein, sickerte ein, ist eingesickert wsiąkać, wnikać; der Regen sickert langsam in den Boden ein deszcz powoli wsiąka w ziemię

umwühlen czasownik wühlt um, wühlte um, hat umgewühlt ryć, przekopywać die Erde ziemię

versickern czasownik versickert, versickerte, ist versickert wsiąkać; im Boden versickern wsiąkać w ziemię

verrinnen czasownik verrinnt, verrann, ist verronnen wyciekać, wsiąkać, upływać, mijać (czas); der Regen verrinnt im Boden deszcz wsiąka w ziemię

anziehen czasownik zieht an, zog an, hat angezogen ubierać, wkładać, nakładać, zakładać, przyciągać, ruszać; sich anziehen ubierać się; die Schuhe anziehen wkładać buty; eine Schraube anziehen przykręcać śrubę, dokręcać śrubę; das Publikum anziehen przyciągać publiczność; die Sonne zieht die Erde an Słońce przyciąga Ziemię; Gegensätze ziehen sich an przeciwieństwa się przyciągają

umlaufen czasownik umläuft, umlief, hat umlaufen obiegać, okrążać; der Mond umläuft die Erde in 28 Tagen Księżyc obiega Ziemię w czasie 28 dni; läuft um, lief um, ist umgelaufen krążyć, cyrkulować; umlaufen lassen puszczać w obieg; Gerüchte laufen um krążą pogłoski

R E K L A M A