znikać - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

zerstieben czasownik zerstiebt, zerstob/zerstiebte, ist zerstoben/zerstiebt rozpryskiwać się, rozpylać się, rozpierzchać się, ulatniać się, znikać

verduften czasownik verduftet, verduftete, ist verduftet ulatniać się (zapach), pot. ulatniać się, znikać; verdufte! zwiewaj!

entschwinden czasownik entschwindet, entschwand, ist entschwunden lit. znikać, uciekać (o czasie); jemandem jemandes Gedächtnis entschwinden ulatywać komuś z pamięci

verschwinden czasownik verschwindet, verschwand, ist verschwunden znikać, ginąć, przepadać, ulatniać się, chować się; von der Bildfläche verschwinden przen. zniknąć ze sceny; verschwinde! zmykaj!, zmiataj!

weg przysłówek precz; weg sein być nieobecnym, odchodzić, znikać; weg! precz!, wynocha!, kysz!; Hände weg! ręce przy sobie!; weg damit! precz z tym!; weit weg von hier kawał drogi stąd; das Gewitter ist noch ziemlich weit weg burza jest jeszcze dość daleko stąd

entrücken czasownik entrückt, entrückte, hat entrückt oddalać, usuwać, rozmarzać, odrywać der Wirklichkeit od rzeczywistości; (ist entrückt) oddalać się, znikać

auflösen czasownik löst auf, löste auf, hat aufgelöst rozwiązywać, rozplątywać, odgadywać, rozpuszczać, unieważniać; den Knoten auflösen rozplątać węzeł; das Parlament auflösen rozwiązać parlament; sich auflösen rozwiązać się, rozpuścić się, rozłożyć się, rozwiewać się; etwas in etwas (DAT) auflösen rozpuszczać coś w czymś; sich in Luft auflösen przen. rozpływać się w powietrzu, znikać

Abgang der (PL die Abgänge) odejście, med. poronienie; der (nur Singular) ustąpienie, odejście, zejście, wysyłka; der Abgang von der Bühne zejście ze sceny; einen Abgang machen pot. ulatniać się, znikać, wymykać się

untertauchen czasownik taucht unter, tauchte unter, hat untergetaucht zanurzać; (ist untergetaucht) zanurzać się, dawać nura, nurkować; in der Menge untertauchen przen. znikać w tłumie

R E K L A M A