knacken czasownik knackt, knackte, hat geknackt skrzypieć, trzeszczeć, rozłupywać, rozgniatać, włamywać się; der Boden knackt unter seinen Schritten podłoga skrzypi pod jego krokami; es knackt im Radio radio trzeszczy; Nüsse knacken rozłupywać orzechy; einen Safe knacken włamywać się do sejfu; den Code knacken pot.łamać kod; das Rätsel knacken rozwiązywać zagadkę; an etwas (DAT) zu knacken haben pot. przen.męczyć się z czymś