brennen - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

brennen czasownik brennt, brannte, hat gebrannt palić, palić się, płonąć, gorzeć, pałać, parzyć, piec, wypalać, wypalać znak, piętnować, bot. zool. wywoływać oparzenie; sich brennen oparzyć się; eine CD brennen wypalać płytę CD; vor Liebe brennen pałać miłością; der Boden brennt ihr unter den Füßen grunt jej się pali pod nogami

brennt czasownik forma 3. osoby l.p. czasu teraźniejszego czasownika brennen

gebrannt czasownik forma Partizip Perfekt czasownika brennen

brannte czasownik forma czasu przeszłego Imperfekt czasownika brennen

lichterloh przymiotnik, przysłówek płonący, płonąc; lichterloh brennen palić się jasnym płomieniem

Zunder der (PL die Zunder) hubka, tech. zgorzelina; wie Zunder brennen palić się jak słoma

R E K L A M A