brennen czasownik brennt, brannte, hat gebrannt palić, palić się, płonąć, gorzeć, pałać, parzyć, piec, wypalać, wypalać znak, piętnować, bot. zool.wywoływać oparzenie; sich brennen oparzyć się; eine CD brennen wypalać płytę CD; vor Liebe brennen pałać miłością; der Boden brennt ihr unter den Füßen grunt jej się pali pod nogami
brannte czasownik forma czasu przeszłego Imperfekt czasownikabrennen
brennt czasownik forma 3. osoby l.p. czasu teraźniejszego czasownikabrennen
gebrannt czasownik forma Partizip Perfekt czasownikabrennen
lichterloh przymiotnik, przysłówekpłonący, płonąc; lichterloh brennen palić się jasnym płomieniem
Zunder der (PL die Zunder) hubka, tech.zgorzelina; wie Zunder brennen palić się jak słoma