spotten czasownik spottet, spottete, hat gespottet kpić, drwić; Gott läßt seiner nicht spotten Bóg nie dozwoli z siebie szydzić (Ga 6:8) |
Zaproponuj hasło |
Podgląd propozycji |
Oceń Słownik |
Quiz - rodzajniki |
Odmiana czasowników |
Polityka prywatności i zasady korzystania
Ostatnia modyfikacja bazy wyrazów: 10-03-2024 12:30
Wesprzyj Słownik, przekaż datek autorowi!