brennen czasownik brennt, brannte, hat gebrannt palić, palić się, płonąć, gorzeć, pałać, parzyć, piec, wypalać, wypalać znak, piętnować, bot. zool. wywoływać oparzenie; sich brennen oparzyć się; eine CD brennen wypalać płytę CD; vor Liebe brennen pałać miłością; der Boden brennt ihr unter den Füßen grunt jej się pali pod nogami |
Zaproponuj hasło | Podgląd propozycji | Oceń Słownik | Quiz - rodzajniki | Odmiana czasowników | Polityka prywatności i zasady korzystania