winken czasownik winkt, winkte, hat gewinkt/gewunken kiwać, skinąć, machać; jemanden zu sich winken przywoływać kogoś skinieniem; jemandem winken skinąć na kogoś; jemandem zum Abschied winken pomachać komuś na pożegnanie; jemandem winkt etwas coś czeka na kogoś; dem Sieger winken tolle Preise na zwycięzcę czekają atrakcyjne nagrody; mit dem Zaunpfahl winken pot. czynić wyraźną aluzję |
wedeln czasownik wedelt, wedelte, hat gewedelt machać, merdać; mit dem Schwanz wedeln machać ogonem; einen von der Palme wedeln wulg. walić sobie konia |
nachwinken czasownik winkt nach, winkte nach, hat nachgewinkt machać jemandem za kimś; sie winkte ihrem Mann mit einem Taschentuch nach, als der Zug abfuhr pomachała mężowi chusteczką, kiedy pociąg odjeżdżał |
Zaproponuj hasło |
Podgląd propozycji |
Oceń Słownik |
Quiz - rodzajniki |
Odmiana czasowników |
Polityka prywatności i zasady korzystania
Ostatnia modyfikacja bazy wyrazów: 25-12-2023 16:05
Wesprzyj Słownik, przekaż datek autorowi!