powalać - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

niederwerfen czasownik wirft nieder, warf nieder, hat niedergeworfen powalać, zwalać z nóg, rzucać na ziemię, tłumić

niederschlagen czasownik schlägt nieder, schlug nieder, hat niedergeschlagen powalać, zwalać z nóg, chem. wytrącać, prawn. umarzać, wstrzymywać, uspokajać, uśmierzać, przen. wyrażać się, odzwierciedlać się; den Aufstand niederschlagen tłumić powstanie; die Augen niederschlagen spuszczać oczy

umhauen czasownik haut um, haute um, hat umgehauen ścinać, pot. powalać, oszałamiać; der Gestank haut mich um padnę od tego smrodu

schmutzig przymiotnik, przysłówek brudny, zanieczyszczony, powalany, brudno; schmutzig machen brudzić, zanieczyszczać, powalać; schmutzig werden brudzić się

ummähen czasownik mäht um, mähte um, hat umgemäht pot. potrącać, powalać uderzeniem

stürzen czasownik stürzt, stürzte, ist gestürzt upadać, runąć, wpadać in + AKK w, do, wypadać aus z, przez; (hat gestürzt) obalać, powalać, pot. doprowadzać in + AKK do; die Regierung ist gestürzt rząd upadł; zu Boden stürzen runąć na ziemię; sich in die Arbeit stürzen rzucać się w wir pracy; sich ins Unglück stürzen sprowadzać na siebie nieszczęście

besudeln czasownik besudelt, besudelte, hat besudelt plamić, kalać, powalać

niederreißen czasownik reißt, riss nieder, hat niedergerissen zrywać, burzyć, obalać, powalać, znosić

beflecken czasownik befleckt, befleckte, hat befleckt plamić, walać, brudzić, przen. bezcześcić; das Kleid beflecken brudzić suknię; die Ehre beflecken plamić honor, szargać dobre imię

R E K L A M A