udusić - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

strangulieren czasownik stranguliert, strangulierte, hat stranguliert udusić, wieszać; sich strangulieren wieszać się

erwürgen czasownik erwürgt, erwürgte, hat erwürgt udusić, zabić dusząc

dünsten czasownik dünstet, dünstete, hat gedünstet gastr. dusić

würgen czasownik würgt, würgte, hat gewürgt dusić jemanden am Hals kogoś za gardło; an etwas (DAT) würgen dławić się czymś, nie móc czegoś przełknąć, męczyć się z czymś; jemanden würgen mdlić kogoś; ich musste würgen musiałem wymiotować, miałem odruch wymiotny; mit Hängen und Würgen przen. z wielkim trudem; den ganzen Tag würgen harować cały dzień

erdrosseln czasownik erdrosselt, erdrosselte, hat erdrosselt dusić, dławić

schmoren czasownik schmort, schmorte, hat geschmort gastr. dusić, pot. siedzieć, tkwić; in der Sonne schmoren prażyć się na słońcu

ersticken czasownik erstickt, erstickte, hat erstickt dusić, tłumić, dławić, gasić (ogień); (ist erstickt) dusić się, dławić się

R E K L A M A