wołać - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

rufen czasownik ruft, rief, hat gerufen wołać, wzywać, przywoływać, wywoływać; ins Gedächtnis rufen przypominać; um Hilfe rufen wołać pomocy; ins Leben rufen powoływać do życia; zur Ordnung rufen przywoływać do porządku

zurufen czasownik ruft zu, rief zu, hat zugerufen wołać jemandem etwas coś do kogoś

nachrufen czasownik ruft nach, rief nach, hat nachgerufen wołać jemandem za kimś

schreien czasownik schreit, schrie, hat geschrieen/geschrien krzyczeć, zakrzykiwać, wrzeszczeć, ryczeć, skrzeczeć; ab und zu schreien pokrzykiwać; vor Angst/Begeisterung schreien krzyczeć ze strachu/z zachwytu; nach etwas schreien wołać o coś, domagać się czegoś; nach jemandem schreien wołać kogoś, domagać się przyjścia kogoś; um Hilfe schreien wołać o pomoc

anrufen czasownik ruft an, rief an, hat angerufen telefonować, dzwonić, wzywać, wołać, prosić, prawn. odwoływać się; jemanden anrufen telefonować do kogoś, dzwonić do kogoś, wołać na kogoś

nachschreien czasownik schreit nach, schrie nach, hat nachgeschrien wołać, krzyczeć, wrzeszczeć jemandem do kogoś

Sprechchor der (PL die Sprechchöre) deklamacja zbiorowa, recytacja chóralna, chóralne okrzyki; im Sprechchor rufen wołać chórem

hinterherrufen czasownik ruft hinterher, rief hinterher, hat hinterhergerufen wołać za kimś/czymś

hineinrufen czasownik ruft hinein, rief hinein, hat hineingerufen wołać do środka

R E K L A M A