erheben czasownik erhebt, erhob, hat erhoben podnosić, pobierać, ściągać(podatki, cło), wnosić(skargę), zgłaszać; sich erheben podnosić się, przen.powstawać; Anspruch erheben rościć prawo; mit erhobener Stimme sprechen mówić podniesionym głosem
Einwendung die (PL die Einwendungen) zarzut, obiekcja, zastrzeżenie; Einwendung erheben podnosić zarzut, zgłaszać zastrzeżenie; Einwendungen machen sprzeciwiać się
Reklamation die (PL die Reklamationen) reklamacja; eine Reklamation erheben/vorbringen składać reklamację
Adelsstand der (PL die Adelsstände) stan szlachecki; in den Adelsstand erheben nadawać szlachectwo, nobilitować
Einspruch der (PL die Einsprüche) sprzeciw; Einspruch erheben składać sprzeciw
Widerspruch der (nur Singular) sprzeciw; (PL die Widersprüche) sprzeczność; Widerspruch erheben wnosić sprzeciw
Anspruch der (PL die Ansprüche) roszczenie, prawo; etwas in Anspruch nehmen korzystać z czegoś; seine Rechte in Anspruch nehmen korzystać ze swoich praw; ein Angebot in Anspruch nehmen skorzystać z oferty; einen Anspruch erheben wysuwać roszczenia, rościć sobie pretensje; viel Zeit in Anspruch nehmen zabierać wiele czasu; Anspruch auf etwas (AKK) haben mieć prawo do czegoś, być uprawnionym do czegoś
Potenz die (PL die Potenzen) potencja, mat.potęga; eine Zahl in die fünfte Potenz erheben podnieść liczbę do potęgi piątej
Einrede die (PL die Einreden) prawn.zarzut, ekscepcja, sprzeciw; Einrede erheben wnosić sprzeciw
Steuer das (PL die Steuer) ster, kierownica; die (PL die Steuern) podatek; Steuern zahlen płacić podatki; Steuern hinterziehen uchylać się od płacenia podatków; Steuern auf etwas (AKK) erheben podbierać od czegoś podatek, opodatkowywać coś; der Steuer unterliegen podlegać opodatkowaniu
