Krieg - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

Krieg der (PL die Kriege) wojna; jemandem den Krieg erklären wypowiedzieć komuś wojnę; im Krieg sein być na wojnie, być w stanie wojny

Ukraine-Krieg der (nur Singular) wojna w Ukrainie

U-Boot-Krieg der (PL die U-Boot-Kriege) wojna podwodna

ausbrechen czasownik bricht aus, brach aus, ist ausgebrochen uciekać, wydostawać się, wybuchać; aus dem Gefängnis / aus dem Käfig ausbrechen uciekać z więzienia / wydostawać się z klatki; ein Krieg bricht aus wybucha wojna; sich (DAT) einen Zahn ausbrechen złamać sobie ząb

überziehen czasownik überzieht, überzog, hat überzogen pokrywać (rdzą), obijać (fotel), powlekać, przekraczyć (czas), przesadzać (z czymś); (zieht über, zog über, hat übergezogen) wkładać (sweter), zakładać; eine Gegend mit Supermärkten überziehen rozbudowywać sieć supermarketów na jakimś terenie; ein Land mit Krieg überziehen wywołać wojnę w jakimś kraju

rüsten czasownik rüstet, rüstete, hat gerüstet przygotowywać, szykować, zbroić się; sich zur Reise rüsten szykować się do podróży; zum Krieg rüsten przygotowywać się do wojny, szykować się do wojny

kalt przymiotnik, przysłówek (kälter, kälteste) zimny, przen. oziębły, nieczuły, zimno, przen. ozięble, nieczule; kalt stellen studzić, przen. pozbawiać wpływów, odsuwać od władzy; mir ist kalt zimno mi; im Kalten w zimnym pomieszczeniu; der Kalte Krieg hist. zimna wojna; kalt lassen pot. nie wzruszać; kalt bleiben nie wzruszać się, pozostawać nieczułym

beenden czasownik beendet, beendete, hat beendet skończyć, ukończyć, zakończyć; den Krieg beenden zakończyć wojnę; sein Studium beenden ukończyć studia; die Schule beenden ukończyć szkołę; ich beendete das Gespräch skończyłem rozmowę

ausradieren czasownik radiert aus, radierte aus, hat ausradiert wymazywać etwas mit dem Radiergummi coś gumką, pot. zrównać z ziemią, zgładzić; etwas aus seinem Gedächtnis ausradieren przen. wymazywać coś ze swojej pamięci; die Stadt wurde im Krieg fast völlig ausradiert miasto zostało niemal całkowicie zrównane z ziemią w czasie wojny

verlieren czasownik verliert, verlor, hat verloren gubić, tracić, przegrywać, ponosić porażkę; sich verlieren gubić się, ginąć; das Gedächtnis verlieren tracić pamięć; den Krieg verlieren przegrywać wojnę; an Bedeutung verlieren tracić na znaczeniu; sich in Gedanken verlieren pogrążać się w rozmyślaniach

Auslöschung die (PL die Auslöschungen) przekreślenie, ugaszenie, unicestwienie, zniszczenie; die Auslöschung ganzer Städte im Krieg zniszczenie całych miast w czasie wojny

R E K L A M A