aufblitzen czasownik blitzt auf, blitzte auf, hat aufgeblitzt błysnąć, rozbłyskiwać; in seinen Händen blitzte ein Messer auf w jego rękach błysnął nóż; (ist aufgeblitzt) zaświtać, odżyć; eine Idee blitzte in ihm auf zaświtał mu pomysł; eine Erinnerung blitzte in ihr auf odżyło w niej wspomnienie |
Zaproponuj hasło |
Podgląd propozycji |
Oceń Słownik |
Quiz - rodzajniki |
Odmiana czasowników |
Polityka prywatności i zasady korzystania
Ostatnia modyfikacja bazy wyrazów: 10-03-2024 12:30
Wesprzyj Słownik, przekaż datek autorowi!