dauern czasownik dauert, dauerte, hat gedauert trwać, utrzymywać się, żałować, ubolewać das dauert mir zu lange to trwa dla mnie zbyt długo; der Flug von Warschau nach Berlin dauert eine Stunde lot z Warszawy do Berlina trwa godzinę
andauern czasownik dauert an, dauerte an, hat angedauert utrzymywać się, trwać, nie ustawać; die Sitzung dauert noch an posiedzenie jeszcze trwa
Ewigkeit die (PL die Ewigkeiten) wieczność, rel.życie wieczne, żywot wieczny; bis in alle Ewigkeit pot.na wieki; das dauert ja eine Ewigkeit pot.to trwa wieczność
ausdauern czasownik dauert aus, dauerte aus, hat ausgedauert lit. dawn.przetrwać, trwać
fortdauern czasownik dauert fort, dauerte fort, hat fortgedauert trwać nadal
