fällt - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

fällt czasownik forma 3. osoby l.p. czasu teraźniejszego czasownika fallen

Stamm der (PL die Stämme) pień, ród, plemię, trzon, jądro, stała obsada, stała klientela, biol. szczep, jęz. rdzeń; der Apfel fällt nicht weit vom Stamm niedaleko pada jabłko od jabłoni

fällen czasownik fällt, fällte, hat gefällt ścinać, chem. strącać, wytrącać; eine Senkrechte fällen mat. prowadzić prostopadłą; ein Urteil fällen prawn. wydawać wyrok

fallen czasownik fällt, fiel, ist gefallen padać, upadać, spadać, obniżać się (cena, temperatura), padać (o strzale), mil. polec; im Ansehen fallen tracić na autorytecie; auf einen Feiertag fallen przypadać na święto, wypadać na święto; in Ungnade fallen popadać w niełaskę; fallen lassen poniechać, zaniechać, porzucać, opuszczać, upuszczać etwas auf etwas (AKK) coś na coś; jemandem leicht/schwer fallen łatwo/z trudem komuś przychodzić

vorfallen czasownik fällt vor, fiel vor, hat vorgefallen zdarzać się, zachodzić, med. wypadać, zapadać (o klamce)

einfallen czasownik fällt ein, fiel ein, ist eingefallen wpadać, wtargnąć, napadać, dokonywać inwazji, najeżdżać, zawalać się, wpadać na pomysł, przychodzić do głowy; jemandem einfallen przychodzić komuś na myśl; sich (DAT) etwas einfallen lassen wymyślać coś; in ein Land einfallen dokonywać najazdu/inwazji na kraj, najeżdżać na kraj

wegfallen czasownik fällt weg, fiel weg, ist weggefallen odpadać

Stein der (PL die Steine) kamień, pestka; mir fällt ein Stein vom Herzen przen. spadł mi kamień z serca; jemandem Steine in den Weg legen przen. rzucać komuś kłody pod nogi

hereinfallen czasownik fällt herein, fiel herein, ist hereingefallen także przen. wpadać in etwas (AKK) do czegoś; auf jemanden/etwas hereinfallen pot. dać się komuś/na coś nabrać

zusammenfallen czasownik fällt zusammen, fiel zusammen, ist zusammengefallen runąć, walić się, nakładać się, zbiegać się (terminy), opadać (ciasto)

fortfallen czasownik fällt fort, fiel fort, ist fortgefallen odpadać

herfallen czasownik fällt her, fiel her, ist hergefallen napadać, rzucać się über jemanden/etwas na kogoś/coś; über die Politiker herfallen atakować polityków; über ein Land herfallen napadać na kraj

runterfallen czasownik fällt runter, fiel runter, ist runtergefallen pot. spadać

anheimfallen czasownik fällt anheim, fiel anheim, ist anheimgefallen lit. przypadać jemandem komuś, padać ofiarą der Vergessenheit niepamięci

auffallen czasownik fällt auf, fiel auf, ist aufgefallen rzucać się w oczy, zadziwiać, zwracać uwagę, zastanawiać

Schnee der (nur Singular) śnieg, piana (z białka); es fällt Schnee pada śnieg; junger Schnee świeży śnieg, puch; der Schnee knirscht unter den Sohlen śnieg skrzypi pod butami; es riecht nach Schnee zanosi się na śnieg; Schnee von gestern przen. zeszłoroczny śnieg, sprawa już nieistotna; Eiweiß zu Schnee schlagen ubijać białko na pianę

Zahn der (PL die Zähne) ząb; jemandem einen Zahn ziehen wyrywać komuś ząb; Auge um Auge, Zahn um Zahn oko za oko, ząb za ząb; bleibende Zähne zęby stałe; ein Zahn fällt mir aus ząb mi wypada; mein Zahn ist ausgefallen ząb mi wypadł; die dritten Zähne sztuczna szczęka

reinfallen czasownik fällt rein, fiel rein, ist reingefallen pot. wpadać in etwas do czegoś; auf jemanden reinfallen dawać się komuś zwieść; auf etwas reinfallen nabierać się na coś; mit jemandem/etwas reinfallen nic nie wskórać u kogoś/z czymś

ausfallen czasownik fällt aus, fiel aus, ist ausgefallen wypadać, nie odbywać się, tech. psuć się, wysiadać, nie działać, pot. robić wrażenie; etwas ausfallen lassen rezygnować z czegoś

durchfallen czasownik fällt durch, fiel durch, ist durchgefallen przelatywać przez coś, przepadać, kończyć się fiaskiem

Grube die (PL die Gruben) jama, dół, wykop, kopalnia; wer andern eine Grube gräbt, fällt selbst hinein przysł. kto pod kim dołki kopie, sam w nie wpada

anfallen czasownik fällt an, fiel an, hat angefallen napadać; (ist angefallen) powstawać, zbierać się, narastać

herabfallen czasownik fällt herab, fiel herab, ist herabgefallen spadać, zlatywać

umfallen czasownik fällt um, fiel um, ist umgefallen upadać, przewracać się, padać, pot. pej. zmieniać stanowisko/poglądy; zum Umfallen müde sein padać ze zmęczenia

Putz der (PL die Putze) tynk; der Putz fällt von der Wand tynk odpada od ściany

herausfallen czasownik fällt heraus, fiel heraus, ist herausgefallen wypadać aus etwas (DAT) z czegoś; die Äpfel sind aus dem Korb herausgefallen jabłka wypadły z kosza; aus einer Statistik herausfallen wypadać ze statystyki; aus dem üblichen Rahmen herausfallen odbiegać od normy

Zuständigkeit die (PL die Zuständigkeiten) kompetencja; Bestimmung der Zuständigkeit określenie kompetencji; das fällt nicht in meine Zuständigkeit to nie podlega mojej kompetencji

abfallen czasownik fällt ab, fiel ab, ist abgefallen spadać, odpadać; die Blätter fallen ab liście opadają; von jemandem abfallen odłączać się od kogoś, sprzeniewierzać się komuś; vom Glauben abfallen odstępować od wiary

herunterfallen czasownik fällt herunter, fiel herunter, ist heruntergefallen spadać, upadać

schwerfallen czasownik fällt schwer, fiel schwer, ist schwergefallen przychodzić z trudem; es war ihm immer schwergefallen, sich zu konzentrieren zawsze przychodziło mu z trudem, żeby się skoncentrowaće; es ist mir sehr schwergefallen, das zu sagen powiedzenie tego przyszło mi z dużym trudem

R E K L A M A