leben czasownik lebt, lebte, hat gelebt żyć; leben und leben lassen żyć i dać żyć innym; von etwas leben żyć z czegoś, utrzymywać się z czegoś; sie lebt von seinen Eltern ona jest na utrzymaniu rodziców; man lebt nur einmal! raz się żyje!; sie lebt allein ona mieszka sama; man kann damit leben z tym da się żyć; in Berlin leben mieszkać w Berlinie; sein eigenes Leben leben żyć własnym życiem |
hochleben czasownik lebt hoch, lebte hoch, hat hochgelebt; jemanden hochleben lassen wiwatować na czyjąś cześć; er/sie lebe hoch! niech żyje! |
fortleben czasownik lebt fort, lebte fort, hat fortgelebt istnieć dalej, żyć dalej, trwać in jemandem/etwas w kimś/czymś |
zusammenleben czasownik lebt zusammen, lebte zusammen, hat zusammengelebt mieszkać razem, współżyć mit jemande z kimś |
ausleben czasownik lebt aus, lebte aus, hat ausgelebt kończyć życie, rozwijać, wykorzystywać; sich ausleben korzystać z życia, używać życia, wyszaleć się |
Mensch der (PL die Menschen) człowiek; er ist auch nur ein Mensch on też jest tylko człowiekiem; eine nur dem Menschen eigene Fähigkeit zdolność specyficzna dla ludzi; der moderne Mensch współczesny człowiek; ein Mensch von Fleisch und Blut człowiek z krwi i kości; von Mensch zu Mensch między nami mówiąc, w zaufaniu; der Mensch lebt nicht vom Brot allein nie samym chlebem żyje człowiek; Mensch, da hast du aber Glück gehabt! pot. człowieku, ale miałeś szczęście!; Menschen ludzie |
vorleben czasownik lebt vor, lebte vor, hat vorgelebt dawać przykład swoim życiem |
aufleben czasownik lebt auf, lebte auf, ist aufgelebt odżywać |
einleben czasownik lebt ein, lebte ein, hat eingelebt; sich einleben wżywać się, zżywać się, aklimatyzować się |
Zaproponuj hasło | Podgląd propozycji | Oceń Słownik | Quiz - rodzajniki | Odmiana czasowników | Polityka prywatności i zasady korzystania