odbić - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

abspenstig przymiotnik jemandem etwas/jemanden abspenstig machen odstręczać kogoś od czegoś/kogoś, podwędzać komuś coś/kogoś; jemandem die Freundin abspenstig machen odbić komuś dziewczynę; jemandem Kunden abspenstig machen podwędzić komuś klientów

Buch das (PL die Bücher) książka, księga; ein dickes/spannendes Buch gruba/interesująca książka; ein Buch von 1 00 Seiten 100-stronicowa książka; ein Buch herausgeben wydawać książkę; die fünf Bücher Mose rel. Pięcioksiąg Mojżeszowy; über etwas Buch führen prowadzić księgowość jakiejś firmy; die Bücher abschließen zamknąć księgi rachunkowe; zu Buche schlagen odbić się na budżecie, powodować koszty

abklatschen czasownik klatscht ab, klatschte ab, hat abgeklatscht odbijać, robić kopię, odbić partnerkę w tańcu, nędznie naśladować, przybić piątkę

nachhallen czasownik hallt nach, hallte nach, hat nachgehallt odbijać się echem

lungern czasownik lungert, lungerte, hat gelungert pot. obijać się

widerhallen czasownik hallt wider, hallte wider, hat widergehallt odzywać się echem, rozbrzmiewać, przen. odbijać się echem

widerklingen czasownik klingt wider, klang wider, hat widergeklungen odzywać się echem, rozbrzmiewać, przen. odbijać się echem

spiegeln czasownik spiegelt, spiegelte, hat gespiegelt odbijać, odzwierciedlać; sich spiegeln odbijać się

widerscheinen czasownik scheint wider, schien wider, hat widergeschienen odbijać się (światło)

abschlagen czasownik schlägt ab, schlug ab, hat abgeschlagen odbijać, odpierać atak, odmawiać, odrzucać; den Putz abschlagen zbijać tynk; eine Bitte abschlagen odrzucić prośbę

abjagen czasownik jagt ab, jagte ab, hat abgejagt zmordować, zgonić ein Pferd konia, odbierać ścigając, odbijać; sich abjagen zmęczyć się bieganiną, nabiegać się

auffangen czasownik fängt auf, fing auf, hat aufgefangen łapać, chwytać den Ball piłkę, zbierać, wyłapywać Regenwasser deszczówkę, łagodzić Auswirkungen skutki, rekompensować Verluste straty, tłumić, amortyzować, odbijać, odparowywać Stoß uderzenie

reflektieren czasownik reflektiert, reflektierte, hat reflektiert odbijać światło, rozważać, rozmyślać

abdrucken czasownik druckt ab, druckte ab, hat abgedruckt przedrukować, wydrukować, odbijać

aufstoßen czasownik stößt auf, stieß auf, hat aufgestoßen otwierać pchnięciem, odbijać się (o potrawie); (ist aufgestoßen) uderzać, potrącać auf etwas (AKK) o coś

abzeichnen czasownik zeichnet ab, zeichnete ab, hat abgezeichnet odrysowywać, przerysowywać, naznaczać, odznaczać; sich abzeichnen odbijać się, odcinać się (od tła)

abspiegeln czasownik spiegelt ab, spiegelte ab, hat abgespiegelt odzwierciedlać, odbijać

abprallen czasownik prallt ab, prallte ab, ist abgeprallt odbijać się, odskakiwać; an jemandem abprallen pot. przen. spływać po kimś

R E K L A M A