odznaczać - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

auszeichnen czasownik zeichnet aus, zeichnete aus, hat ausgezeichnet odznaczać, wyróżniać; sich durch etwas auszeichnen wyróżniać się czymś

kennzeichnen czasownik kennzeichnet, kennzeichnete, hat gekennzeichnet cechować, znamionować, oznaczać, znakować, wyróżniać, charakteryzować; sich durch etwas kennzeichnen cechować się czymś, charakteryzować się czymś, odznaczać się czymś; Waren/Tiere kennzeichnen znakować towary/zwierzęta; jemanden als fleißig charakteryzować kogoś jako pilnego; ihr Verhalten kennzeichnet sie als vertrauenswürdige Person jej zachowanie określa ją jako osobę godną zaufania

abzeichnen czasownik zeichnet ab, zeichnete ab, hat abgezeichnet odrysowywać, przerysowywać, naznaczać, odznaczać; sich abzeichnen odbijać się, odcinać się (od tła)

hervortun czasownik tut hervor, tat hervor, hat hervorgetan; sich hervortun odznaczać się, wyróżniać się, chwalić się mit etwas czymś

verleihen czasownik verleiht, verlieh, hat verliehen wypożyczać, pożyczać etwas an jemanden coś komuś, nadawać jemandem einen Orden/Titel komuś order/tytuł, przyznawać jemandem einen Preis komuś nagrodę; jemandem Kraft verleihen dawać komuś siłę; etwas Glanz verleihen nadawać czemuś blask, nabłyszczać coś, dodawać czemuś blasku, dodawać czemuś splendoru, uświetniać coś; ein Gefühl von Macht verleihen dawać poczucie władzy

R E K L A M A