schweigen - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

schweigen czasownik schweigt, schwieg, hat geschwiegen milczeć; ganz zu schweigen von... już nie mówiąc o...; wie ein Grab schweigen milczeć jak grób; schweig! milcz!

geschwiegen czasownik forma Partizip Perfekt czasownika schweigen

schwieg czasownik forma czasu przeszłego Imperfekt czasownika schweigen

schweigt czasownik forma 3. osoby l.p. czasu teraźniejszego czasownika schweigen

heißen czasownik heißt, hieß, hat geheißen nazywać się, wabić się, kazać, nakazywać, polecać; wie heißt du? jak się nazywasz?; wie heißen Sie? jak się Pan nazywa, jak się Pani nazywa?; wie heißt das auf Deutsch? jak to jest po niemiecku?; es heißt, dass... lit. mówi się, że..., mówią, że...; in der Zeitung heißt es, dass... w gazecie jest napisane, że...; es heißt, er sei ins Ausland gegangen podobno wyjechał za granicę; er hieß ihn schweigen nakazał mu milczeć

Schweigen das (nur Singular) milczenie, cisza, głusza; das Schweigen brechen przerywać milczenie; eine Mauer des Schweigens przen. mur milczenia, zmowa milczenia

unterbrechen czasownik unterbricht, unterbrach, hat unterbrochen przerywać jemanden komuś; entschuldigen Sie, wenn ich Sie unterbreche przepraszam, że panu/pani przerywam; seine Arbeit/sein Studium unterbrechen przerwać swoją pracę/studia; ein Schrei unterbrach das Schweigen krzyk przerwał milczenie; die Stromversorgung ist unterbrochen zaopatrzenie w energię elektryczną uległo przerwaniu; eine unterbrochene Linie także mot. linia przerywana

herrschen czasownik herrscht, herrschte, hat geherrscht panować, obowiązywać; über jemanden/etwas herrschen panować nad kimś/czymś; Alexander der Große herrschte über ein riesiges Reich Aleksander Wielki panował nad olbrzymim imperium; es herrscht Schweigen panuje milczenie