spotten czasownik spottet, spottete, hat gespottet kpić, drwić; Gott läßt seiner nicht spotten Bóg nie dozwoli z siebie szydzić (Ga 6:8) |
Zaproponuj hasło |
Podgląd propozycji |
Oceń Słownik |
Quiz - rodzajniki |
Odmiana czasowników |
Polityka prywatności i zasady korzystania
Ostatnia modyfikacja bazy wyrazów: 23-04-2024 14:19
Wesprzyj Słownik, przekaż datek autorowi!