täfeln - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

täfeln czasownik täfelt, täfelte, hat getäfelt wykładać boazerią

tafeln czasownik tafelt, tafelte, hat getafelt spożywać uroczyście posiłek, ucztować, biesiadować

fetzen czasownik fetzt, fetzte, hat gefetzt zrywać, zdzierać, przen. wciągać, porywać; sie fetzten die Wahlplakate von den Tafeln zdarli plakaty wyborcze z tablicy; er fetzte die Teller in den Schrank pot. pospiesznie włożył talerze do szafy; die beiden haben sich stundenlang gefetzt pot. tych dwóch żarło się godzinami; die Musik fetzt muzyka porywa

Tafel die (PL die Tafeln) tablica, tabela, austr. szwajc. znak drogowy, tech. tablica rozdzielcza, miejsce charytatywnego rozdawania niesprzedanych artykułów spożywczych lub posiłków; ein Wort an die Tafel schreiben pisać wyraz na tablicy; eine Tafel der natürlichen Logarithmen tablica logarytmów naturalnych; eine Tafel Schokolade tabliczka czekolady; eine festlich geschmückte Tafel lit. stół biesiadny

R E K L A M A