ulokować - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

behausen czasownik behaust, behauste, hat behaust lit. przyjmować pod swój dach, ulokować w swoim domu

unterbringen czasownik bringt unter, brachte unter, hat untergebracht umieszczać, lokować, pot. załatwiać pracę, załatwiać posadę

anbringen czasownik bringt an, brachte an, hat angebracht przynosić, umieszczać, lokować, wydawać (za mąż), zbywać, przymocowywać, przyczepiać, instalować, przytaczać, wnosić; ein Gesuch anbringen wnosić podanie; seine Gründe anbringen przytaczać swoje powody

ansiedeln czasownik siedelt an, siedelte an, hat angesiedelt osiedlać, lokować; sich ansiedeln osiedlać się, lokować się

anlegen czasownik legt an, legte an, hat angelegt przykładać, przystawiać, nakładać, lokować, umieszczać, wkładać, inwestować, zamierzać, planować; das Schwert anlegen przypasać miecz; das Geld anlegen lokować pieniądze; bei etwas mit Hand anlegen przykładać do czegoś rękę, pomagać przy czymś; eine Leiter anlegen przystawiać drabinę; jemandem Zügel anlegen hamować kogoś; sich (AKK) mit jemandem anlegen zadzierać z kimś; es auf einen Streit mit jemandem anlegen zmierzać do kłótni z kimś, zamierzać się z kimś kłócić; es auf jemanden anlegen uwziąć się na kogoś

platzieren czasownik platziert, platzierte, hat platziert lokować, umieszczać

festlegen czasownik legt fest, legte fest, hat festgelegt ustalać, określać, lokować pieniądze; sich auf etwas festlegen związywać się z czymś

R E K L A M A